- D&R’dan yeni yıla özel: Burçlara göre hediye rehberi - 24 Aralık 2024
- Yeni yılı renkli bir panayırla karşılıyor - 24 Aralık 2024
- Aşkın, şansın ve ışıltının zamanı! - 24 Aralık 2024
Pandemi sürecinde yaşananlar tarihe not düşülüyor
Türk Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Derneği ile Nobel İlaç iş birliğinde; Covid-19 pandemi sürecinde yaşananlar, hem bugününün insanının analiz edebilmesi hem de gelecek nesillerin günümüz şartlarını değerlendirebilmesi amacıyla ‘Pandemi Anıları’ projesi ile arşivlenecek.
Düzenlenen online basın toplantısı ile duyurulan projeyi Türk Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Derneği Başkanı Doç. Dr. Melda Türkoğlu ile Nobel İlaç Genel Müdürü Hakan Şahin anlattı.
‘İz bırakacak önemli bir arşiv kitap projesi’
Şahin, projenin kapsamı ile ilgili bilgi verdi: “Salgın sonrası yaşam tarzlarımız, iş yapış şekillerimiz, eğitim faaliyetlerimizde birçok köklü değişiklik oldu. Bu denli köklü değişim arasında tüm dünyada değişmeyen tek gerçek: Sağlık çalışanlarının yadsınamaz gayretleri ve fedakarlıkları… Hepsi salgınla mücadelede toplum sağlığı için cansiparene çalıştı. Virüsle mücadelede hastalanan, hatta hayatını kaybeden birçok sağlık çalışanının hikayelerini hüzünle takip ettik.
‘Sağlık için her şeye değer’ inancını taşıyan Nobel Ailesi olarak, dünyanın hemen her köşesini sarmış bu virüsün sağlık profesyonellerinin hayatında ne denli izler bıraktığına ışık tutmak için onların bu süreçte yaşadıkları ve yaşamaya devam ettikleri duygularını, korkularını, kaygılarını, umutlarını duymak ve duyurmak istiyoruz.
Siz de projenin bir parçası olabilirsiniz
Bu duyarlılıkla Türk Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Derneği ile birlikte hayata geçirdiğimiz ‘Pandemi Anıları’ projesini hayata geçirdik. Ön cephede fedakârca mücadele eden, emek veren tüm sağlık meslek mensuplarına bir teşekkür projesi olmakla birlikte, tarihe iz bırakacak önemli bir arşiv kitap projesidir. Projede, halkımızın da duygularını duymayı, duyurmayı yürekten arzu ediyoruz.
Pandemi süreciyle birlikte dijitalleşmenin hayatımızdaki önemi daha da arttı. Bu nedenle; dijital ortamda sağlık profesyonellerimizin görsel, işitsel ve yazılı notlarını, yaşanmışlıklarını, anılarını toplayacağımız bir arşiv portalı oluşturduk: www.pandemianilari.org
Bu portala; tüm ziyaretçiler fotoğraf, video ve yazılarını yükleyebilecekler.”
Sağlık profesyonelleri neler yaşadı?
Türk Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Derneği Başkanı Doç. Dr. Melda Türkoğlu ise konuşmasında sağlık profesyonelleri penceresinden yaşananları özetledi:
Korktuk… Ama öncelikle virusten değil, yetememekten, yetiştirememekten korktuk, sonra yakınlarımızdan korktuk. And içtiğimiz mesleklerimizi icra ederken annemize babamıza, eşimize, çocuklarımıza zarar vermekten korktuk. Ve en son bu uğurda canını kaybeden meslektaşlarımız oldukça bizler de kendi hayatımızdan korktuk.
Özlem duyduk… Yakınlarımıza, eşimize, çocuklarımıza, anne babamıza zarar vermemek adına günlerce onlardan uzak kaldık, halen yüzlerce sağlık çalışanı ailelerinden uzakta yaşadığı özlemle hizmet vermeye devam etmekte.
Panik olduk… Bu virusun yeni olması, yayılımından korunmaya, tanısından tedavisine her bilginin yeni ve denenmemiş olması bizleri bilgi edinme konusunda korkunç bir paniğe itti. Her gün yeni bir bilgi, yeni bir makale, sosyal medyadan paylaşılan mesajlar… Korkunç bir literatürün içinde boğulduk. Bunların hangisi doğruydu, hangisini hastamızda uygulamalıydık, nasıl korunacaktık, hangi maskeyi takacaktık vs. bunca işin arasında bunları da değerlendirmek ve doğrusunu seçmek durumundaydık.
Üzüldük… Kimi genç yaşta olan nice ölümler gördük, değişik öykülere tanık olduk. Yoğun bakıma hasta yatırmak üzere değerlendirmeye gittiğim, nefes almakta ileri derecede zorluk çeken hastanın, yoğun bakımdan geldiğimi söyleyince, kendini hiç düşünmeden bana yoğun bakımda yatan eşini sorduğunda neler hissettiğimi ya da anne ve babası hastanede Covid-19 nedeniyle tedavi görürken babasını kaybeden bir kız çocuğunun ‘Ne olur bari annemi yaşatın’ dediğinde hissettiğim duyguyu tarif etmem mümkün değil.
Hayatımızda neler değişti?
Çalışma sırasında katlanmamız gereken zorluklar da vardı. Nefes bile almanızı engelleyen maskeler, görmenizi engelleyen gözlükler, hareket etmenizi engelleyen tulumlar, dokunmanızı engelleyen eldivenler ile çalışmak çok zordu. Alışkanlıklarımız ve çalışma düzenimiz, mesai arkadaşlarımız her şey değişti. Hastanelerin farklı salgın planlamaları içerisinde farklı disiplinlerden farklı sağlık çalışanlarıyla çalışmak durumundaydık. Birbirine alışık olmayan kişiler kısa sürede adapte olarak bir ekip kurmak zorunda kaldı. Zaman zaman gerildik, ancak sonrasında alışkanlıklarımızı bir kenara bırakıp, mevcut ekiple hoşgörü ile çalışmayı da öğrendik.
Bu süreç içerisinde hepimizin içinden bir Einstein çıktı. Sağlık ekipmanlarının yetememesi en büyük endişelerimizden biriydi. Bu nedenle bu konuda da her birimiz birer mucit olduk neredeyse… İşimize yarayacak ekipmanları elimizdeki malzemelerle oluşturmaya çalıştık, yaptıklarımızı da birbirimizle paylaştık, çok keyif aldık…
‘Eski günlerimize kavuşmak istiyoruz’
Tıp dünyasında 100 yılda bir görülebilecek bu salgına bizler şahit olmuştuk. Ancak yaşadıklarımızı, tecrübelerimizi, duygularımızı sonraki nesillere aktarmak en büyük görevimiz olmalıydı. Pandemi Anıları’nın geleceğe ışık tutacak büyük bir kaynak olacağına inanıyoruz. Bu proje, yaşadığımız tecrübenin ileri kuşaklara iletilmesini sağlayarak tıp alanında verilecek büyük bir hizmetin ismi olacaktır. Bu kitap bizler tarafından oluşturulacak ve ileri nesillere aktarılacak en büyük eser olacaktır.