- Avon’dan yeni yılın neşesine yakışır hediye alternatifleri - 2 Aralık 2024
- NARS’ın ikonik ürünleri ile makyaja sihirli bir dokunuş - 2 Aralık 2024
- NYX Professional Makeup Buttermelt Blush ile 12 saat kalıcı renk - 2 Aralık 2024
BURNUNUZU TUZLA SUYLA YIKAYIN
Uzmanlar, uzun süreli ilaç tedavisine yanıt vermeyen hastalarda ya da sık tekrarlayan enfeksiyon ataklarında ameliyatın bir seçenek olduğunu söylüyor. Liv Hospital Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Nesil Keleş, hastalığa dair sorularımızı yanıtladı
Sinüzitin belirtileri nelerdir?
Akut rinosinüziti olan hastalarda burun tıkanıklığı, geniz akıntısı, koyu sarı-yeşil burun akıntısı, göz çevresi, alın ve yanaklarda ağrı, hassasiyet, basınç hissi, koku, tat bozukluğu, diş, üst çenede ağrı ve geceleri artan öksürük yakınmaları olabilir. Ayrıca kulak, baş ve boyun ağrısı, ağız kokusu, ateş, halsizlik de eşlik edebilir. Akut rinosinüzit daha uzun süren kronik rinosinüzite dönüşebilir. Yine şiddetli enfeksiyonlar, menenjit ya da görme kaybına kadar gidebilecek göz enfeksiyonlarına yol açabilir. Bu durumlarda hasarların önlenebilmesi için acil müdahale edilmesi gerekir.
Tanısı nasıl konulur?
Günümüzde rinosinüzit (RS) tanısı, hastanın yakınmaları, klinik muayene, endoskopi ve radyolojik tetkiklerle konur. Burun muayenesi anterior rinoskopi ya da nazal endoskopi olarak yapılabilir. Hastanın yakınmalarının dikkatli değerlendirilmesi ve KBB muayenesi genellikle tanı için yeterlidir. Bilgisayarlı Tomografi (BT) istenebilir.
Tedavisi mümkün mü?
Akut rinosinüzit, ilaç tedavisiyle düzelir. Ancak tekrarlayan olgularda cerrahi yöntemler uygulanır ve altta yatan polip, alerji gibi etkenler yoksa ameliyat sonuçları başarılıdır.
Akut viral rinosinüzitler ya da viral üst solunum yolu enfeksiyonlarında, hastanın yakınmalarını azaltıcı tedaviler önerilmelidir:
- Sık burun temizliği (tuzlu suyla)
- Bol su içmek
- Ateş düşürücü ilaçlar
Viral üst solunum yolu enfeksiyonu geçirenlere antibiyotik verilmesinden kaçınılmalı. Antibiyotik, semptomları yedi günden uzun süren ve düzelme eğilimi göstermeyen ya da şiddetli şikayetleri olan hastalarda düşünülmeli.
