- Avon’dan yeni yılın neşesine yakışır hediye alternatifleri - 2 Aralık 2024
- NARS’ın ikonik ürünleri ile makyaja sihirli bir dokunuş - 2 Aralık 2024
- NYX Professional Makeup Buttermelt Blush ile 12 saat kalıcı renk - 2 Aralık 2024
Hırçınlığının nedeni ilginizi çekmek olabilir
Annelerin en büyük istekleri genelde; çocuklarının başarılı, özgüvenli, akıllı, yaratıcı olması gibi şeylerdir. Tüm bunları isteyen anneler kendileri için ise ‘mükemmel, sabırlı, anlayışlı ve sevgi dolu anne’ olma gibi hedefler belirler. Ancak günlük yaşamın getirdiği zorunluluklar nedeniyle ideal çocuk yetiştirme sorumluluğu, bazen sekteye uğrayabilir.
Klinik Psikolog Emel Güler
İstanbul Okan Üniversitesi Hastanesi Çocuk ve Ergen Psikolojisi Uzmanı Klinik Psikolog Emel Güler anlattı:
Anne olmak, daha önce deneyimlenmeyen pek çok farklı duygu, düşünce ve davranış içerisinde olmayı da beraberinde getiriyor. Ancak günlük yaşamın getirdiği zorunluluklar nedeniyle ideal çocuk yetiştirme sorumluluğu sekteye uğrayabiliyor. ‘Onu azarlıyorum’, ‘Sinirleniyorum’, ‘Sonradan çok pişman oluyorum’ gibi söylemler, annelerin istemeden yaptığı davranışların pişmanlığı yansıtıyor. Annelerin çocuklarının istenmeyen davranışları karşısında, onları cezalandırmaları, bağırmaları gibi tepkiler vermeleri sıklıkla karşılaşılan bir durumdur.
Gelişim basamaklarında, çocukların karşılaştığı sorunların birçoğu o döneme ait olan ve annelerin desteğiyle çözümlenebilecek sorunlardır. Çocuğun istenmeyen davranışı karşısında bağırmak, o an için doğru ve tek çözüm gibi görünüyor olsa da, sonrasında çocukta olumsuz sonuçlar doğurabilir. Olumsuz ebeveyn tutumlarının, çocuklarda psikolojik sorunlara neden olduğu bilinmektedir. Bu nedenle, öncelikle çocuğun davranışının altında yatan sebebi anlamaya çalışmak gerekir. Hırçınlığının nedeni, belki de sizin ilginizi çekmek içindir veya uyumak istememesi sizi özlediği için olabilir.
Suçluluk duygusu kendi değerlerimizi, ahlaki kurallarımızı ihlal ettiğimiz, vicdanımıza uymayan durumlar karşısında ortaya çıkar. Bu nedenle çocuğa istemediğimiz şekilde davranmak suçluluk duymayı ve sonrasında da pişmanlığı getirir. Aslında pişmanlık duymak, bir bakıma öz kontrol sağlama, durumdan ders çıkarma, olayla ilgili değerlendirme yapma gibi farkındalığa yönelik sonuçlar sağladığında geliştiricidir.
Aşırı telafi yöntemlerine başvurmak doğru değil
Suçluluk duyup, aşırı telafi yöntemlerine başvurmak, çocuğun isteklerine aşırı hassasiyet göstererek her istediğini yerine getirmek veya bunun tam tersi, annenin kendisine olan güvenini yitirerek, çaresiz ve yetersiz hissederek çökmesi, istenmeyen durumun çözümü için uygun yöntemler değildir. Ya da sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmak, olduğu gibi devam etmek de uygun değildir. Çünkü bir şeyler oldu… Anne ile çocuk arasında istenmeyen bir durum yaşandı.
Hatayı kabul edip bunu çocuğunuza göstermelisiniz
Hatalı olduğumuzu düşündüğümüz durumlarda çocuk çok küçük de olsa hissettiğimiz rahatsızlığı belirterek özür dilemeliyiz. Hi birimiz mükemmel değiliz ve hata yapabiliriz. Bunu kabul ederek çocuğun görmesini sağlamak, gözünde ebeveyni küçültmez tam tersine onu birey olarak kabul ettiğimizi ve ne kadar çok değer verdiğimizi gösterir.
Çocukların istenmeyen davranışları karşısında annenin sonradan pişmanlık yaşayacağı yöntemlere başvurması ne sıklıkta oluyor? Sıklığı fazlaysa o zaman, bu durumu bir çocuk ve ergen psikolojisi uzmanından, profesyonel yardım alarak değerlendirip çözüme ulaştırmak gerekiyor.
Altta yatan asıl nedeni bulun
- Annenin toleransının azlığından mı?
- Ebeveyn tutumlarının, tutarsız oluşundan mı?
- Beklentilerin çocuğun gelişimine, yaşına ve durumuna uygun olmamasından mı?
- Katı disiplin yöntemlerinin uygulanıyor olmasından mı?
- Annenin sınır koymada etkili yöntemler uygulamıyor olmasından mı?
- Çocuğa disiplin sağlamada zorluklar yaşanması mı?
- Ya da başka bir nedeni mi var?
Annelerin, çocukları için sonradan pişman olacakları, istemedikleri davranışı göstermemeleri için; sorunun altta yatan nedenini anlamaya çalışmaları, tekrar aynı durum ortaya çıktığında nasıl bir tutum sergileyeceklerini önceden planlamaları, fevri davranmadan durup düşünerek hareket etmeleri gerekir. Bu sayede anne ile çocuk arasındaki ilişkinin zedelenmesi önlenerek, sağlıklı ve güvene dayalı bir ilişkinin gelişmesi desteklenmiş olur.
